Hótanir og bjartsýni

Það er óhætt að segja að ég eigi líflegar og skemmtilegar stelpur sem koma sífellt á óvart.

Dísin mín fór í bæjarleiðangur um daginn sem mér finnst alveg frábært. Ég bað hana um að líta eftir fötum á sig en hún er voðalega erfið þegar kemur að kaupa föt svo mér finnst best að hún fái sinn tíma og geti valið þetta sjálf. Svo get ég farið með henni í búðina sem henni leist vel á og keypt á hana fötin.

Hún kemur heim um kvöldið og ég fer að spyrja hana út í búðarrápið og hvernig hafi gengið. Jú, hún var sátt og fann voðalega flottan bol sem hana langaði ótrúlega mikið í. Ég var voða ánægð og sagði að við gætum þá bara farið saman daginn eftir og litið á gripinn og jafnvel keypt. Hún var að vonum ánægð með það. Það hvarflaði að mér að spyrja hana hvar hún hefði séð þennan bol og vinkonan svaraði um hæl Karen Millen !!!! 

Það er kannski óþarfi að nefna það að ég fór EKKI með henni í búðina til að kaupa 12-16 þúsund króna stuttermabol!

Ég er byrjuð í blakinu aftur eftir tveggja ára hlé. Við erum með þrumu góðan þjálfara sem lætur okkur svo sannarlega finna fyrir hverri æfingu svo um munar. Litla skottið mitt er ekki alveg jafn sátt við að sjá á eftir mér út um dyrnar á sunnudagskvöldum svo hún brá á það ráð að reyna að hóta mér svo ég yrði eftir. Hún benti mér góðlátlega á það að ég fengi sko ekki að horfa á Fangavaktina ef ég færi  

Ég lét það svo sem ekki stoppa mig....og sé ekki eftir því

Annars gerði fjölskyldan sér glaðan dag í dag og ákvað að ganga frá Álftanesi til Hafnarfjarðar. Litla daman kom með galvösk og kvartaði reyndar sáran undan því að hún gæti ekki gengið jafn hratt því hún er sú eina sem ekki er í gönguskóm! Annars var hún bara ansi kát með sína göngustafi og þrammaði áfram með þá og lét ekki bíða eftir sér. Dísin var dugleg líka og ég held að allir hafi verið nokkuð sáttir við göngutúr dagsins.