Allir krakkar, allir krakkar er´í skessu leik

ótrúlega virðist einfaldur hlutur eins og að fá einhvern til að passa 2 litla grísi í 4-5 tíma laugardaginn 25 nóvember erfiður!!

Okkur er boðið á jólahlaðborð á Örkina með TUL.ehf og þá helgi er ég 5 barna móðir. Pabbi er að fara til Prag og ég var búin að lofa að vera með krakkana þessa 5 daga meðan þau eru úti.

Ólöf frænka ætlar að passa fyrir mig yfir nóttina en hún er ekki búin að vinna fyrr en kl 20 um kvöldið og partýið byrjar kl 14 á Örkinni. Viktoría er búin að vinna milli 4 og 5 svo hún gæti verið með þau frá þeim tíma svo þetta eru ekki nema 4 tímar eða svo sem ég þyrfti að fá pössun fyrir Guðrúnu Öldu og Hólmfríði Sunnu . En það virðist ekki ganga upp svo það er ekki víst að maður komist út af svona "smáatriði" . Logi og Sandra Dís geta alveg verið ein þessa 4 tíma svo ég hef ekki áhyggjur af þeim en þau geta ekki passað litlu krílin. (eiga svosem nóg með sjálfan sig ). Ég var búin að fá Jóhann bróður til að hlaupa undir bagga......nema hvað að honum er svo boðið líka svo hann fer og ég sit aftur uppi "börnunarpíulaus" í þessa skrítnu 3-4 tíma.

úff....ótrúlega skrítin staða

ég er svo ósköp einmanna (úr Ávxtakörfunni)

en það er alveg satt....ég er búin að vera ósköp einmanna inn í mér. Ekki það að ég hafi ekki nóg fyrir stafni eða er umvafin þeim sem mér þykir vænt um. Það er bara e-ð sem gerir það að verkum að ég er svo tóm og svo þreytt. Hljómar ekki vel en svona er þetta bara.

Ég er í blakinu og fór svo að finna fyrir neikvæðum straumum og fór meira niður fyrir vikið. Maður verður að horfa á það þannig að það eru ekki til nein vandamál, aðeins verkefni til að leysa!.

Ætli ég verði ekki að líta á það þannig og fara í Pollyönnu stílinn og hugsa jákvætt framávið.

until next

drama queen

Tíminn líður hratt, á gervihnatta öld

Það er óhætt að segja að tíminn líði hratt. Nóvember er á Miðvikudaginn og svo koma jólin strax á eftir . Mér finnst eins og jólin séu ný-búin!! Prófin nálgast óðfluga í skólanum og svo þegar maður telur dagana, fær maður bara magapínu með tilheyrandi niðurgangi . Það er nóg að gera hjá mér, eins og svo oft áður. Ætlaði að vera löngu búin að heimsækja frænku mína á Sléttahrauninu . Ég bara hef ekki komist í það. Átti að vera með fyrirlestur í enskunni í dag (á ensku) og ég er ekki sú besta en var búin að undirbúa mig (réttara sagt, vinkona mín undirbjó mig ) en ég er svo mikið "tjikken" að ég var ekkert að láta mikið fyrir mér fara. Svo þegar tíminn var búinn, áttaði kennarinn sig á því að ég ætti eftir að vera með fyrirlestur og sagði mér að ég tæki hann bara á þriðjudaginn og yrði bara fyrst . Það var ekki til að bæta það.

Sandra Dís er að koma til í eyranu.....held ég....allavega meðan það lekur ekki úr því þá þurfum við ekkert að vera að eltast við lækninn svo við krossleggjum bara fingur og vonum að það fari ekkert að leka .

"Mamma" (Rósa frænka) er út í Póllandi núna í maraþoni við að láta strauja kortið sitt . Hún fór út með því hugarfari að "missa sig" í innkaupum. Það verður gaman að fá að líta í pokahornið þegar hún kemur til baka .

Næsta vika verður strembin í skólanum. það verður heimasíðuskil, stærðfr.próf í 5003 og stærðfr.próf í 4103, heimaskil í stærðfr. og skýrslugerð (2 skýrslur) sem þarf að ljúka líka í næstu viku. Ég er ekki viss um hvaða tíma ég get notað til að undirbúa mig.....en eins og svo margt annað.....ÞAÐ REDDAST!

Á morgun fer ég að vinna í www.sturta.is Það er voða gaman að vinna þar . Oftast er nóg að gera en svo koma að sjálfsögðu dauðir kaflar. Þegar nóg er um að vera, þá líður tímanum svo hratt að maður nær ekki að fylgjast með. Ég er líka orðin rosalega þreytt og langar helst að skríða undir sæng og fara ekki á fætur fyrr en eftir viku . Það er víst ekki í boði svo ég verð að halda áfram.

þar til næst......

ég heyri svo vel að ég heyri grasið gróa

svona næstum....ef ekki væri fyrir þetta frost og allan þennan kulda!

Ég var á leiðinni í skólann í morgun eins og svo marga morgna. Er rétt að koma framhjá ljósunum hjá Pizza Hut Sprengisandi þegar ég ætlaði að stíga á bremsurnar. Stíg létt til að byrja með en svo fann ég að bremsurnar urðu skrítnar og hrikalegt hljóð kom frá bílnum. Ég fraus á staðnum og reyndi að bremsa aftur en þá gáfu bremsurnar sig þannig að í fyrstu fóru þær alveg niður í gólf eins og bremsurnar hefðu alveg farið af bílnum svo ég lyfti fætinum til að "pumpa" bremsurnar en þá fóru þær ekki svo mikið sem millimetra niður!! Ég vissi ekkert hvað ég átti að gera akkúrat á þessu momenti og fékk nett hjartaáfall . Rétt í þann mund sem ég nálgaðist ljósin, breyttust þau í grænt svo ég lét mig flakka yfir og fór út í kannt. Þegar ég steig aftur á bremsurnar voru þær komnar til "baka" og ég fór samt útfyrir veginn. Þar kannaði ég bremsurnar fram og aftur en þær virtust virka! Ég fékk náttúrulega nett taugaáfall og gjörsamlega brotnaði saman . Maður keyrir um á vara-rafstöðinni án þess að geta hlaðið batteríin almennilega. Ég varð náttúrulega svona hrædd þar sem ég hugsaði til þess að þarna mátti litlu muna að illa færi. Eftir að hafa kastað mæðinni smá stund fór ég yfir þetta hvernig hefði getað staðið á þessu bremsu-veseni og komst að þeirri niðurstöðu að sennilega hefur stór steinn farið á milli bremsudisks og bremsu og gert það að verkum að bíllinn hegðaði sér svona. Eins líka gæti hafa verið e-r ísing á götunni sem hjálpaði til með að láta bílinn "slæda" til hliðar. Ég fór út og gekk einn hring í kringum bílinn og sannfærði mig um að nú væri allt í lagi. Skellti mér í skólann svo og var þar til hádegis eða þar til ég þurfti að fara annan læknisrúnt með SD.

Aðgerðin gekk ágætlega á Dísinni minni í gær. Svona eins ágætlega og búist var við allavega. Litli bangsimoninn minn byrjaði á því um morguninn að segjast vera svöng. En ég var búin að tala um það við hana að hún mætti ekkert borða fyrir svæfinguna. Byrjuðum á iðjuþjálfuninni, skildi hana eftir þar og heimsótti gömlu hjónin á Hrafnistu. Þau voru ágætlega hress, svona miðað við aldur, aðstæður og fyrri störf . Sótti svo Dísina þegar hún var búin og renndum okkur inná deildina til Einars Thor eyrnasérfræðings. Hún var svæfð og var bara nokkuð róleg yfir þessu öllu saman. Ég var samt sjálf að fara á taugum yfir öllu saman, sérstaklega vitandi það að dokksinn var ekkert sérlega bjartsýnn í upphafi og svo líka hvernig hún kemur undan svæfingunni. Hún er búin að fara í vel yfir 100 svæfingar og hefur vaknað mjög illa úr 90% af þeim , þarf oftast 2-3 að halda henni niðri svo hún fari sér ekki að voða. Hún kom ágætlega til meðvitundar en var að sjálfsögðu afar ringluð til að byrja með. En það fyrsta sem hún sagði þegar hún opnaði fyrst augun var "ÉG ER SVÖNG!!" þá vissi ég það að bangsimon var kominn til baka . Það blæddi töluvert úr eyranu en Einar sagði að eyrað hefði verið það illa farið að hann kom ekki fyrir þessu "framtíðarröri" í eyrað á henni sökum bólgu, sagðist hafa stungið á tvo staði án árangurs. Hann sagðist hafa farið hættulega nálægt eyrna-beininu til að koma þessu fyrir og ef hann hefði reynt frekar hefði verið meiri hætta á sköddun til framtíðar . Það er ekki það sem maður óskaði sér allavega. Hann sagði okkur að koma daginn eftir svo hann geti reynt að fyrirbyggja að nýja rörið myndi stíflast. Við komum svo í dag og hann sagðist hafa verið mjöööög feginn því að hafa beðið okkur um að koma núna vegna þess að rörið var að byrja að stíflast svo það mátti tæpara standa . Hann "ryksugaði" eyrað og sagði okkur að hringja A.S.A.P ef það byrjar að leka en annars að koma aftur eftir mánuð eða svo.

Við fórum svo bara heim og þar ætlaði ég mér að eiga notalega kyrrðar stund með krökkunum. Ætla ekki svo mikið sem að líta í bækur fyrr en í kvöld eftir háttatíma hjá þeim . Mín batterí eru fyrir löngu búin og ég næ engan vegin að hlaða þau almennilega svo þau endist daginn .

þangaði til síðar.

Alltaf í boltanum

Jæja. Nú er þessi boltadagur að enda kominn. Við byrjuðum leikinn kl 8 í morgun eftir frekan takmarkaðan svefn . Þessi stutta kom uppí til mín milli 1 og 2 og vildi endilega kúra í handakrikanum hjá mér. Ég var svo þreytt og rænulaus að ég hafði ekki orkuna til að biðja hana um að ná í sængina sína og setja hana á milli, reyndar gerði ég það....en það var kl 6 um morgunin , eftir það kom mér ekki dúr á auga.

Við tókum á móti mjög ungum stúlkum og stóðum vel í hárinu á þeim í fyrri hrinunni sem endaði með 20-21 fyrir þeim. Næsta hrina var með aðeins tærra tapi. Ég frétti svo af því eftir leikinn að margar þessara stelpna var og er í unglingalandsliðinu  svo maður skammast nú sín ekki mikið að hafa tapað fyrir þeim  en manni finnst það samt ótrúlega skrítið að þær hafi skráð sig í 4 deildina, þær eiga heima í 1-2 deild.

Næsti leikur sem við áttum var á móti stelpum/konum sem hafa spilað lengi líka. Við stóðum vel í hárinu á þeim og unnum báðar hrinurnar. Svo voru það stjörnukonur sem eiga heima í 1-2 deild líka og þær hafa spilað saman í möööörg ár. Við stóðum rosalega í þeim og unnum sætan sigur í fyrri hrinunni 21-20 og þær voru svo brjálaðar yfir því og nöldruðu eins og gamlar kellingar í dómaranum. Þær unnu síðan seinni hrinuna og héldu samt áfram að nöldra og þegar við vorum farnar þá hellti dómarinn sig yfir þær . Við vissum það fyrir að þær voru aðeins of sterkar fyrir okkur en ákváðum að gefa ekkert eftir fyrr en í síðasta blóðdropa.

Svo voru það stelpurnar frá Bifröst. Þær hefðu átt að vera í svipuðum skyrkleika og við. Við unnum fyrri hrinuna og töpuðum seinni. Það var mjög jafn leikur út í gegn.

Síðasti leikurinn sem við áttum vorum við orðnar ansi þreyttar. Þar komu konur sem hafa spilað lengi saman og eru gríðarlega sterkar. Vissum það alveg fyrir að við áttum eiginlega engan séns. Töpuðum báðum hrinunum. Fórum samt mjög sáttar af velli. Það þarf líka að horfa á þetta frá því sjónarhorni að við sem lið höfum aldrei spilað saman nema einn leik áður en við fórum í keppnina og engin okkar er e-ð súper góð .

í kvöld ætlar svo Lilja kokkur að elda e-ð gómsætt og girnilegt handa okkur heima hjá einni í hópnum. Við fórum með tvö lið og við ætlum allar að hittast heima hjá einni. Það cerður vonandi mjög gaman. Ætlum líka að horfa á video-upptöku af okkur í heilum leik . Það verður ekki sjón að sjá þar sem upptakan er af liðinu sem við töpuðum fyrir . Við hljótum að lifa það af.

Á morgun er það svo Dominosveisla fyrir krakkana í hádeginu og svo strax á eftir Ronja Ræningjadóttir á fjölum Borgarleikhússins

þar til síðar......

ellismellurinn úr Álftanesblakinu

afi minn og amma mín.....

Já, ég komst að því svona við lestur Víkur frétta að ég flokkast orðið undir ELDRI KONU!!!

Það var sagt frá nýja íþróttahúsinu okkar hér á Álftanesinu í Víkurfréttum á dögunum. Þar á miðri greininni var verið að fjalla um starfsemina sem fer fram í íþróttahúsinu og var það svo hljóðandi [...njóta almennir borgarar líka góðs af húsinu, t.a.m. er rekin öflug blakdeild hjá eldri konum...]  Ég var nú alveg búin að átta mig á því að ég er ekki táningu ennþá.....en aldurinn á þessum ELDRI KONUM er á bilinu 28-40.

Svo ég haldi áfram með okkur eldri konurnar, þá erum við að fara að keppa í fyrramálið í Garðabæ. A-liðið (mitt lið) er í 4 deild og er fyrsti leikur kl 8 í fyrramálið  og ég er enn vakandi . Það verður ábyggilega mega-stuð. Það er rosalega gaman að taka þátt í stærri mótum.....þó svo að maður fari bara á æfingaleiki .

Eftir mótið ætlum við að hittast hjá einni og horfa á video upptökuna af okkur. (það verður ekki sjón að sjá) . Við erum náttúrulega rosa pró og allt það...en ekki það góðar að það sé gaman að horfa á sjálfan sig gera einhver mistök . Vona samt að það verði fá mistök gerð í leiknum og stefnum á sigur . Það er allt í lagi að setja markið hátt.

until 2 morrow. Ætla að peppa í mig keppnis-andann.

það vantar spítu og það vantar sög....

kannski ekki spítu en sögin er líklegri

Fór með Dísina mína á Borgarspítalann í morgun. Dokksa leist ekkert rosa illa á eyrað í sjálfusér en sagði að það þyrfti að hreinsa út og setja rör til að byrja með. Hann vill fá hana inn í aðgerð ASAP svo ákveðið er að setja hana í aðgerð strax á mánudags morgun . Semsagt enn ein svæfingin framundan . Einnig sagði hann að sund væri eiginlega það versta fyrir eyrun svo nú fer hún ekki í sund í skólanum. Hann ákvað að setja hana í heyrnamælingu og kom hún ágætlega út á hægra eyra en á því vinstra er einhver 10% heyrn. Hann vonast til þess að það jafni sig með aðgerðinni en lofar því ekki, þá veit maður hvað það þýðir

Batteríin eru að klárast. Næ voða lítilli hleðslu eins og er . Álagið alstaðar mikið á öllum vígstöðvum.

until later

Hver ekur eins og ljón með aðra hönd á stýri.....

já, maður er eins og þeytipíka þessa dagana.

Sandra Dís er búin að vera inn og út á hjá þessum læknum upp á síðkastið. Á morgun kemur það í ljós hvort þarf að leggja hana inn á Barnaspítalann eða hvort lyfið hafi virkað á hana sem skyldi. Það hefur ekki litið neitt sérlega vel út. Hún er búin að vera á sýklalyfjum núna í 5 daga og er enn að kveinka sér . Sumir dagar hafa verið þannig að ég skepp í skólann sem er upp á Höfða og hendist svo á Álftanesið og sæki Dísina fögru, fer með hana inn í Reykjavík, ýmist á Landspítalann, Borgarspítalann eða læknastöðina í Glæsibæ. Hendist svo heim með hana aftur og skila henni í skólann. Fer svo sjálf aftur í skólann upp á Höfða og svo eftir skóla beint í vinnuna í Hafnarfirði og svo heim aftur að sækja Sunnu og athuga heilsuna hjá Dísinni . Svo oftar en ekki ef ég er ekki að fara að læra fer ég í blakið. Það er reyndar á Álftanesinu svo það er ekki langt að fara. Ég skal alveg viðurkenna það að allur þessi þeytingur fram og til baka gerir það að verkum að ég er bara orðin nokkuð lúin og blakið klárar gjörsamlega alla orku.  Nú er ég að fara að taka þátt í fyrsta móti vetrarins og verður það haldið í íþróttahúsinu í Garðabæ. þetta kallast víst Stjörnumót og er rosalega gaman að taka þátt í þessu. Veit að ég hef nóg að gera og heimilisverkin......hvað er það!!! Stefán minn er svo yndislegur að hann hefur reynt hvað hann getur til að létta á mér líka. Það er alveg farið að íhuga það á þessu heimili að fá sér manneskju heim sem kemur 1-2 í mánuði og gerir einhver húsverk.

Er einhver sjálfboðaliði (fær greitt að sjálfsögðu)?????????

Þarf að hlaða batteríin fyrir morgundaginn........

Helga þeyti......

Á bjargi byggði hygginn maður hús

já, í IKEA fórum við til að sjá herlegheitin. Brautin annaði ekki einusinni þá sem ætluðu að bara að kíkja á IKEA! Allstaðar traffík og það á sunnudegi . Ég er alltaf að sjá það betur og betur hvað það er brýn nauðsyn að ég klári byggingatæknifræðinginn og fer í umferðar og skipulagsmálin í stórborginni . Ég hefði vilja sjá þetta eins og er í Þýskalandi. Þar eru engar "krossroads" heldur einfaldlega AFREINAR og svo FRÁREINAR....og þær skara ekki neitt fyrr en "löngu síðar". Anyway, þá stóðu einhverjir strák-ræflar við IKEA og reyndu að beina bílum í laus stæði. Ég er ekki viss um að þeir hafi vitað hvað þeir voru að gera almennt séð þar sem við fórum ekki eftir þeirra bendingum og beygðum í allt aðra átt en allir hinir. Þar fundum við MÖÖÖÖÖÖRG stæði og það gjörsamlega fyrir utan dyrnar. Svo leit maður þangað sem strákarnir voru að benda og sá að þeir beindu bílum upp á moldarflag í þessari líka ausandi dembu. Bílarnir voru skemmtilega drullugir og aumingja fólkið sem þurfti að vaða drulluna í sunnudagaskónum . Ég var voða fegin að hafa hundsað drengina og farið í fínt stæði við innganginn.

Stemmingin var góð í versluninni. Ég var samt smá stund að átta mig á hvernig þetta var upp byggt. Komst svo að því hratt og örugglega að þetta var nákvæmlega eins og á gamla staðnum nema bara í "aðeins" stærri mynd.  Þeir fá alveg lof í lófa fyrir snyrtilega búð en svo langt frá því búð sem maður "skreppur" fyrir einn pakka af kertum eða svo. En það var því nú heldur ekki að flagga á gamla staðnum og meira að segja nýi staðurinn gæti verið skárri upp á það að gera.

Þegar ég fór upp með rúllustiganum með H.Sunnu mér við hlið, Stefán og Söndru Dís fyrir neðan áttaði ég mér á því að það þýddi ekki mikið að snúast hugur. Ég fann engan rúllustiga niður aftur. Mér fannst þetta verulega skrýtið og fór að spá í þessu, sér í lagi þar sem krakkalandið var á neðri hæðinni. Ég hefði ekki treyst mér til þess að skilja hana eftir niðri og vera rétt komin í rúllustigann þegar kallað yrði í kallkerfið um að Sunna óskaði eftir foreldrum sínum aftur, sá það alveg fyrir mér að þurfa að hafa með mér rúlluskauta svo ég gæti skautað alla leiðina niður aftur!!!! Eftir því meira sem ég pældi í þessu fékk ég gæsahúð við tilhugsunina og ákvað á þeirri mínútu að senda aldrei barnið í krakkalandið fyrr en ég væri búin að losa mig við 200kíló eða svo og orðin gríðalega góð á rúlluskautum . Mér var svo litið fyrir aftan mig eftir allar þessar hugsanir og sá svo lyftu sem fór niður á fyrstu hæðina . Svo í kjölfarið áttaði ég mig líka á því að auðvitað heimsækir fólk IKEA sem eru í hjólastól og þeir hjóla sér ekki beinlínis í stigann .  Þetta var mun skárra. Fór með opnu og jákvæðu hugarfari í gegnum búðina og svo kom að því að fara niður.....en þá var bara trétrappa niður . Ég svosem leitaði ekki eftir lyftunni en ég á stundum erfitt með tröppur, sérstaklega þegar ég er slæm af gigtinni en hugsaði svo til þeirra sem hefðu verslað sér e-ð skemmtilegt uppi og þyrftu að rogast með það niður. Sá engar kerrur sem fólk hefði geta gripið.....en ef svo hefði verið (og gæti alveg hugsast að sé án þess að ég hafi veitt því sérlega athygli) þá er ég ekki að sjá að ein lítil lyfta anni fleiri hundruð manns á klukkutíma upp og niður .

Þetta eru náttúrulega bara pælingar og svona pælingar fljúga í gegnum höfuðið á manni, sérstaklega þegar maður hefur gríðarlega mikinn áhuga á hönnun og byggingum . Ég er líka hand viss á því að 80% gestanna í IKEA hafi ekki pælt mikið í þessu yfir höfuð, frekar haft meiri áhuga á dótinu sem var selt þarna.....eða ég vona það....vegna þess að ég man ekki eftir neinu sérstöku í þessari búð annað en að það var búið að hengja átta alveg eins sófasett á vegginn upp með rúllustiganum og hugsaði þá til þess að það er eins gott að það hafi verið reiknað rétt út burðarþolið á veggnum fyrir alla þessa sófa, sérstaklega þar sem þetta var einn af burðarveggjum hússins

Allur matur á að fara......

Mér var tilkynnt það í gær eftir vinnu að ég og Stefán værum á leiðinni út að borða saman . Við höfum bæði unnið mikið upp á síðkastið og ekki eytt mjög miklum tíma saman. Þessi kvöldverður átti semsagt að vera til þess að við myndum setjast niður saman í ró og næði og burt frá öllum skarkala. Stefán var búinn að redda því að Viktoría myndi passa fyrir okkur. Svo bauð hann þeim út að borða líka, semsagt gaf þeim pening og sagði þeim að fara út í Bessa og fá sér að borða. Þær voru ekki ósáttar við það og drifu sig strax út. Ég fór í sturtu og í betri föt og Stefán reddaði okkur fari niður í bæ. Við fórum á A.Hansen og sátum við kertaljós. Þetta var voða notalegt . Við vorum voða samtaka og pöntuðum okkur Paprikusúpu í forrétt og svo nauta Rib eye í aðalrétt. Bæði vildum við hafa steikina medium steikta. Ég er reyndar gríðarlega "pikkí" þegar kemur að nautakjöti þar sem ég hreinlega elska nautakjöt. Ef ég er að panta mér svona steik vil ég að hún sé FULLKOMIN og sérstaklega þegar maður borgar 4000kr fyrir steikina eina og sér . Þjónninn (kona) sem sá um okkur var yndisleg. Gott viðmót og allt. Við pöntuðum okkur hvítvín með matnum þar sem ég þoli ekki öll rauðvín.

Súpan var rosalega góð en hefði mátt vera bragðsterkari en slapp samt alveg til. Eftir klukkutíma bið í viðbót kom svo þessi dýrindis steik. Rosalega vel fram sett með grænmetis hrúgu undir kjötinu, bökuð kartafla með smjöri og svo sósa í sósuskál á disknum. Einnig voru smjörsteiktir sveppir með. Ég skar einn bita og sá að hann var "óverdönn" en hélt ró minni þar sem það var þynnsti bitinn. Stefán kvartaði reyndar strax um að það hafi hreinlega gleymt að elda hans kjöt! Biti tvö hjá mér var ekki skárri og svo var brunabragð af þessu í þokkabót . Kartaflan var það köld að smjörið bráðnaði varla, sveppirnir voru algjörlega bragðlausri en það mátti dýfa þeim í sósuna. Mér var hætt að lítast á blikuna með kjötið svo ég ákvað að skera kjötið alveg niður til að sjá hvenær ég færi að sjá í rautt.....og það var alveg í miðjunni sem ég sá grilla í rautt í kjötinu svo ég ákvað að smakka það og það var gjörsamlega óætt sökum þess hvað kjötið var seigt . Með hverjum bitanum sem leið, rann á mig gríðarleg reiði. Stefán skar utan með sínu kjöti og skildi hitt eftir. Ég sagðist ekki ætla að taka þátt í því að fara héðan út hund óánægð með matinn og borga 20.000kr fyrir!!!! ónei, ég hóaði í þjóninn sem kom og var það ung myndarleg stúlka. Þegar þarna var komið var eg orðin svo hrikalega reið að ég gjörsamlega hellti mér yfir hana. Hinn þjónnin sem þjónaði okkur upphaflega kom þegar hún heyrði rommsuna mína og þær fölnuðu báðar.

Ég hljómaði ca svona:

Þú verður að fyrirgefa en þetta er VERSTA kjöt sem ég hef á ÆVINNI fengið. Þetta eru í það fyrsta BRUNARÚSTIR einar og er meira að segja ÓVERDÖNN og svo hrikalega seigt að það er ekki möguleiki á að tyggja þetta. Það besta við þetta ALLT saman er einfaldlega GRÆNMETIÐ. Það er í það minnsta HEITT og ekki verður það sama sagt um kartöfluna!

þeim mun meira sem ég missti mig, þeim mun meira fölnuðu þær. Þegar ég var búin að rommsa þessu út, sá ég hálfpartinn eftir því að hafa hellt mér yfir þær í stað þess að fá kokkinn fram og skamma hann. Það er jú kokkurinn sem á að passa sig að senda ekki frá sér óætt kjöt.

Þær tóku diskana okkar og buðu okkur einhverjar sárabætur en ég sagði þeim að ég hefði komið hingað SVÖNG og ætlaði mér ekki að fara héðan út jafn hungruð. Mér var boðið að reyna aftur sem ég þáði. Stefán greyið sat sem fastast í stólnum og þorði ekki að segja neitt. Hann afþakkaði annan skammt og afþakkaði eftirrétt í sárabætur. Ég gaf mig ekki og sagðist hafa NÆGAN tíma og ætlaði að bíða eftir minni steik PUNKTUR.

Þjónninn kemur aftur að vörmu spori og spurði hvort ég væri ekki sátt við að fá piparsteik í staðin fyrir rib eye. Ég var alveg til í það ef þeir lofuðu það betra en hitt. Eftir ca 40 mín. bið til viðbótar, kom svo piparsteikin mín. Hún var fullkomlega steikt, engar sinar, grænmetið jafn gott og áður og ekki má gleyma því að kartaflan var HEIT . Þetta bragðaðist mun betra og varð ég mjög sátt við þessi málalok. Þjónarnir tippluðu á tánum í kringum okkur og færðu okkur sitt hvort púrtvínið og voru voða ljúfar. Svo bað Stefán um reikninginn og varð hálf fúll yfir því að hafa ekki fengið allavega afsátt af sínu kjöti. Ég spurði hann afhverju hann nefndi það ekki við þær en sagðist ekki ætla að gera það, ég spurði þá hvort hann vildi að ÉG gerði það en þá baðst hann fyrir og sagði við mig í ÖLLUM BÆNUM að gera ekki meira vesen . Hann borgaði reikninginn þegjandi og hljóðalaust. Þegar við stóðum upp kom þjónninn til okkar og afsakaði sig aftur og ég sagði við hana að þær fengju sko rós í hnappagatið frá mér fyrir það hvað þær voru þjónustulundaðar. Það lá við að konu greyjið klökknaði við þetta og þakkaði fyrir. Hún sagði líka að við hefðum verið mjög góðir kúnnar og ekki hefðu allir verið jafn almennilegir að vilja að reyna aftur og vilja að sjatla málin  mér fannst þetta fyndið þar sem ég upplifði mig sem GLATAÐAN kúnna og vilja ekki éta hvað sem er!!

Við fórum MJÖG SÁTT heim aftur frá A.Hansen. Þetta sannar það allavega að þeir vilja hafa kúnnann ánægðan

Þegar heim kom fékk ég óvæntan glaðning frá Stefáni, hann gaf mér armband frá Morellato úr línu sem heitir Graffiti. Hversvegna ég fékk það armband verður upplýst síðar

þangað til síðar.