ég er svo ósköp einmanna (úr Ávxtakörfunni)

en það er alveg satt....ég er búin að vera ósköp einmanna inn í mér. Ekki það að ég hafi ekki nóg fyrir stafni eða er umvafin þeim sem mér þykir vænt um. Það er bara e-ð sem gerir það að verkum að ég er svo tóm og svo þreytt. Hljómar ekki vel en svona er þetta bara.

Ég er í blakinu og fór svo að finna fyrir neikvæðum straumum og fór meira niður fyrir vikið. Maður verður að horfa á það þannig að það eru ekki til nein vandamál, aðeins verkefni til að leysa!.

Ætli ég verði ekki að líta á það þannig og fara í Pollyönnu stílinn og hugsa jákvætt framávið.

until next

drama queen