Þriðjudagur 10. júní 2008

...þá eigum við Sunna að koma inn á Barnaspítala Hringsins og þar mun hún byrja daginn á því að fá svokallað skuggaefni og í röntgen. Þá kemur það fyrst í ljós hvers eðlis þetta er og hversu mikil aðgerð er í nánd.

Dagarnir í vinnunni hafa verið hálf skrítnir. Svona nokkurskonar "öll ljós kveikt en enginn heima" og ekki bætir úr því þegar ég er ný búin að taka inn sterapústið mitt, þá líður mér eins og ég sé með svo mikla orku sem þarf að springa út einhverstaðar og þar sem ég get ekki látið hana springa út í vinnunni, þá byrja ég að titra. Mjög óþægileg tilfinning. Annars sprakk ég á því í gær í vinnunni og náði mér í blauta tusku og fór að þrífa allt á skrifborðinu mínu, henda ónýtum teikningum og laga allt til. Þegar ég var búin að taka kastið leið mér bara ekkert betur. Allt í einu horfði ég á borðið mitt sem var tómt og fór að velta því fyrir mér hvort ég komi ekki örugglega aftur í vinnu

Þarf greinilega að pústa mig bara þegar ég kem heim....þá verð ég eins og stormsveipur um húsið

Lá við að ég sótti slatta úr ruslinu aftur til að hafa á borðinu....svona bara til að friða allan þennan tómleika á skrifborðinu

Í dag var svo sumarhátíð í leikskólanum hjá Sunnu og þar sem ömmur og afar eru ekki tiltæk gat ég ekki látið mig vanta. Mætti í ágætis veðri, krakkarnir í góðum gír og allir með mömmu, pabba, ömmu eða afa hjá sér til að halda í höndina á. Ein úr Sunnu hóp hafði ekki neinn og varð að láta eina fóstruna nægja. Það stakk mig og var afskaplega þakklát því að hafa pressað út að ég færi á hátíðina og blandað geði við aðra foreldra og börn.

Athugasemdir

[Lilja G. Bolladóttir, 7.6.2008 kl. 15:00]

Ég vona að það gangi allt vel hjá ykkur á spítalanum og þið komið hinar sprækustu heim sem fyrst!!

Vildi að ég fengi svona tiltektaræði eins og þú, ég tek líka sterapúst en kannast ekki við svona orkutilfinningu í kjölfarið....