Hótanir og bjartsýni

Það er óhætt að segja að ég eigi líflegar og skemmtilegar stelpur sem koma sífellt á óvart.

Dísin mín fór í bæjarleiðangur um daginn sem mér finnst alveg frábært. Ég bað hana um að líta eftir fötum á sig en hún er voðalega erfið þegar kemur að kaupa föt svo mér finnst best að hún fái sinn tíma og geti valið þetta sjálf. Svo get ég farið með henni í búðina sem henni leist vel á og keypt á hana fötin.

Hún kemur heim um kvöldið og ég fer að spyrja hana út í búðarrápið og hvernig hafi gengið. Jú, hún var sátt og fann voðalega flottan bol sem hana langaði ótrúlega mikið í. Ég var voða ánægð og sagði að við gætum þá bara farið saman daginn eftir og litið á gripinn og jafnvel keypt. Hún var að vonum ánægð með það. Það hvarflaði að mér að spyrja hana hvar hún hefði séð þennan bol og vinkonan svaraði um hæl Karen Millen !!!! 

Það er kannski óþarfi að nefna það að ég fór EKKI með henni í búðina til að kaupa 12-16 þúsund króna stuttermabol!

Ég er byrjuð í blakinu aftur eftir tveggja ára hlé. Við erum með þrumu góðan þjálfara sem lætur okkur svo sannarlega finna fyrir hverri æfingu svo um munar. Litla skottið mitt er ekki alveg jafn sátt við að sjá á eftir mér út um dyrnar á sunnudagskvöldum svo hún brá á það ráð að reyna að hóta mér svo ég yrði eftir. Hún benti mér góðlátlega á það að ég fengi sko ekki að horfa á Fangavaktina ef ég færi  

Ég lét það svo sem ekki stoppa mig....og sé ekki eftir því

Annars gerði fjölskyldan sér glaðan dag í dag og ákvað að ganga frá Álftanesi til Hafnarfjarðar. Litla daman kom með galvösk og kvartaði reyndar sáran undan því að hún gæti ekki gengið jafn hratt því hún er sú eina sem ekki er í gönguskóm! Annars var hún bara ansi kát með sína göngustafi og þrammaði áfram með þá og lét ekki bíða eftir sér. Dísin var dugleg líka og ég held að allir hafi verið nokkuð sáttir við göngutúr dagsins.

Verðlaunaafhending 10. október 2009

Þann 11. september 2009 var hringt í mig og mér tilkynnt það að ég hefði verið í 2.sæti í prjónasamkeppni hjá Tinnu.

Ég var að vonum ánægð með það og hlýt ég að launum peningaverðlaun og garnúttekt hjá Tinnu. Mjög góð búbót fyrir heimilið.

Flíkin sem fékk verðlaunin hef ég kallað "Sunna kaðlakrútt" en upphaflega gerði ég þessa kápu á Sunnuskottið mitt. Hún hefur náð ansi miklum vinsældum og hef ég gert fleiri kápur og gefið frá mér.

Uppskriftin mun svo birtast í næsta ÝR blaði en það vill svo skemmtilega til að ég á fleiri uppskriftir í þessu blaði án þess þó að hafa tekið þátt í fleiri keppnum.

Nú er komið að verðlaunaafhendingunni og hvet ég alla til að koma og skoða flíkurnar sem sendar voru inn í keppnina ásamt þeim sem unnu til verðlauna.

Betri upplýsingar má finna á www.tinna.is

Húsdýragarðurinn á Álftanesinu

Það er nú talað um það að það sé mjög þroskandi og hollt fyrir börnin að sjá um dýr að einhverju tagi.

Ég tók því bókstaflega og ákvað að fá mér dýr sjálf!

Börnin eiga jú vissulega dýr líka svo það bættist bara aðeins í hópinn. Hvað er einn í viðbót á milli vina?

Dísin mín átti naggrís sem hún vildi helst ekki leyfa neinum öðrum að handfjatla eða koma of nálægt. Sunna fékk þá bara grís líka og hún misskildi eitthvað merkinguna með dýr og að eiga það því hún notar hann sem dúkku, klæðir dýrið í kjóla og treður húfu á hann sem er allt í lagi á meðan hann er sáttur við þetta...eða orðum það öðruvísi...hann fær engu ráðið og bara betra fyrir hann að leika með. Síðan er Mikka (naggrís Sunnu) troðið í dúkkuvagn og honum skipað að liggja kyrr og því næst er farið út að labba.

Aumingja dýrið er svo húsbóndahollt að hann kvartar ekki einu sinni þó svo hann sé lagður á bakið svo allar lappir standa þráðbeint út í loftið og svo breitt yfir hann sæng og ef hann hefði ekki svona stórar tennur þá væri snuðið troðið upp í hann líka....en hann klippti síðasta snuð í sundur svo það var ekki reynt að troða fleirum.

Snoopy (grísinn hennar Söndru Dísar) var orðinn svo fælinn við fólk því hún vildi aldrei taka hann upp orðið svo við sömdum um að hann færi á betra heimili þar sem um hann yrði hugsað. Hann fór 4 klukkutímum eftir þetta samtal á heimili þar sem tveir grislingar ætla að þjálfa hann upp í dúkkufötin :)

Eftir að Snoopy fór langaði mig óskaplega mikið að fá mér kanínu. Ég viðraði það við húsbóndann sem hristi hausinn og neitaði að taka þátt í þessari húsdýragarðsvitleysu.

Ég ákvað að leita að kanínu og komu tvær tegundir til greina. Lionhead og MiniLoop.

Ég fann óskaplega fallega Lionhead kanínu og ákvað að skella mér á hana. Reddaði mér búri og fór svo og sótti grislinginn og til þess fékk ég börnin mín og eiginmann  Kanínan sem fékk nafnið Kara er mjög sjálfstæð og ótrúlega skapstór! hefði bara ekki trúað því að kanínur væru svona óskaplega sjálfstæðar.

Viktoría varð að vera með og fékk hún sér Dverghamstur og svo eru fiskar og sniglar á heimilinu líka.

Öðru hvoru kemur litli prinsinn minn líka í heimsókn sem er svartur tjúi. Hann hefur svo mikið dálæti á mér að hann má ekki sjá af mér einu sinni á klósettið. Mér finnst voða gott að knúsa hann öðru hvoru líka

Semsagt á þessu heimili eru:

Kanína  -  Kara

Naggrís - Mikki

Hamstur -  Mía

Fiskar - Gulli, Fíóna, Hr. Varir, Doppa, Depill, Húfa, Ólöf, Viktoría, Hr. Varalitur og Öldungur

í búrinu eru einnig ryksugur: Nilfisk, Hoover, Siemens, Kirby, Miele, Rainbow og Rósi

Sniglarnir eru 10 talsins í öðru búri í eldhúsinu en þeir fá ekki nöfn þar sem ég þekki þá ekki í sundur!!

Hér má svo sjá nokkur dýranna.