Sagan af bleiku kanínunni

 

Sunna og ég fylgdum Stefáni í búðarleiðangur. Leiðin lá fyrst í N1 (Bílanaust) upp á Höfða. Við mæðgur ákváðum að skoða okkur aðeins um í búðinni á meðan Stefán sinnti öðrum málum. Ég rak augun í vænan vegg þakinn ilmspjöldum af hinum ýmsum stærðum og gerðum. Ég ákvað að leita af engli til að setja í Subaruinn. Nokkrir voru á lista þeirra sem komu til greina til að prýða okkar eðal-vagn.

Ég komst að niðurstöðu með einn og var mjög sátt við mitt val þegar litla skottan rak augun í kanínu í bleikum fötum. Hún réttir mér kanínuna og segist gjarnan vilja þessa kanínu í bílinn. Í sömu andrá kemur Stefán til okkar og ég segi við stelpuna: "Sunna mín, hvað heldurðu að pabbi segi ef við setjum BLEIKA kanínu í bílinn?" Þá heyrist í Stefáni fyrir aftan okkur: "maður er nú ýmsu vanur á meðal ykkar kvennanna"

Ég snögg lít á Sunnu og segi henni að taka kanínuna og með það sama strunsum við á kassa til að borga áður en Stefáni snérist hugur.

Nú prýðir þessi fína kanína bílinn.