Blood Diamond

 

Ég horfði á myndina Blood Diamondum daginn. Mér var sagt að ég hefði engan áhuga á demöntum ef ég horfði á þessa mynd. Jú vissulega var þetta rosaleg mynd, hún fjallar um herskáa menn sem safna þrælum til þess að finna demanta í Sierra Leone í Suður Afríku. Hún var mjög subbuleg þessi mynd og sennilega lítið dregið undan. Á þessu svæði eru sennilega hreinustu demantar í heimi svo verðið er hátt fyrir hvern bita sem finnst. Þrælarnir eru myrtir ef þeir svo mikið sem voga sér að horfa of lengi á demants bútinn sem þeir hafa fundið og hvað þá reyna að stela þeim.

Eftir myndina fór ég að hugsa um mína demanta. Þeir eru kannski ekki margir miðað við marga aðra en ég er með eina 70 demanta á höndunum og þar af 50 3p demanta. Ekki veit ég hvort þeir eru með uppruna sinn í Sierra Leone en ef maður á að fara að hafa áhyggjur af því, hvers vegna á maður þá ekki líka að hafa áhyggjur af barnaþrælkun í heiminum? Það er ekki minna af því í t.d. Nike framleiðslunni! Á maður þá ekki bara að hætta að kaupa Nike? Auðvitað eru enn fleiri framleiðslur en þetta sem bæði er þrælahald og barnaþrælkun. Ég er bara svo heppin að vera svo vitlaus að ég veit ekki um nema brot af þessu ógeði sem fyrirfinnst í þessum heimi.

 

Bílaleigubíll á milli 8-16 á daginn!

Ég fór á myndina í gær ásamt manninum mínum. Þetta var náttúrulega heimildarmynd og hún stóð í eina 4 tíma. Ég var alveg viss á því að ég myndi ekki endast myndina en það var ótrúlegt hvað tíminn flaug áfram og áður en maður vissi af, var myndin búin og eftir sat maður hálf dofinn.

Þetta er pottþétt mynd sem, sem flestir ættu að gefa sér tíma til að sjá. Hún er átakanleg en svo blá-köld staðreynd og ekkert dregið undan. Ef maður heldur að táragöngin séu stífluð, þá er um að gera og skella sér á myndina

Stefán hringdi svo í tryggingarnar til að athuga hvort ég hafi ekki verið dæmd í 100% rétti í þessum árekstri um daginn. Jú, ég var það víst og við fáum bílaleigubíl á meðan viðgerð stendur (ef þeir hjá tryggingafélaginu borga hann ekki bara út sjálfir) og honum var bent á það að ef þyrfti að bíða eftir varahlut/um, yrði bíllinn ekki á þeirra kostnað!!!

Hann varð að sjálfsögðu gáttaður á þessu og benti konunni á það að ef bíllinn er í viðgerð, þá fáum við annan bíl á þeirra kostnað, ALLAN TÍMANN...það væri ekki okkar vandamál ef ekki væru til varahlutir, við þyrftum á öðrum bíl að halda og ekki okkar tjón að svona fór.

Ég fór þá að hugsa hvað þeir eru að spá þessir aðilar. Ég efast um að meðal jóninn sé að kaupa sér bíl/a bara til að eiga þá og láta þá standa á hlaðinu, just because og ég efast um að nokkur hafi ánægju af því að borga himin há iðgjöld af bílaflotanum sínum bara til að láta bílana standa án þess að nota þá! Ég býst fastlega við því að þeir sem kaupa sér bíl séu að því til að nota þá og margir af brýnni þörf fyrir bíl. Hvað meina þeir með því að draga mörkin ef vantar varahlut?? Ætla þeir þá ekki líka að borga bara bílinn á milli 8-16 á daginn eða bara akkúrat á meðan verið er að vinna í bílnum?? Svo til að bæta það, þá má maður ekki keyra nema 50km á dag!!! Halló...hvað á maður að gera ef maður er að vinna í 25-30km frá heimilinu? eða eins og þetta er á mínu heimili, vinnan byrjar fyrst þegar heim er komið að skutla og sækja krakkana! Ég er að keyra stundum hátt í 150km yfir daginn. Suma daga meira og aðra minna.

Ansk&%$# martröð alltaf sem maður þarf að lenda í

Er nánast allt að því verkjalaus í dag og hef ekki brutt verkjalyf síðan á laugardag, mætti svo aftur í ræktina í morgun og ákvað að hlífa mér ekki mjög mikið og svo virðist sem þetta sé allt að því búið  vona svo sannarlega að engin eftirköst verði af þessu, og ef það verður ekki, er ég ein af örfáum sem slepp svona vel miðað við aðstæður

Fór á sunnudaginn að prufukeyra nýjan Yaris með MM skiptingunni. Voða flottur skvísu bíll, býst fastlega við því að losa mig við hinn (ef hann verður ekki borgaður út) og fæ mér bara nýjan Yaris

A Lion in the House

Ég ætla að gerast ótrúlega menningarlega sinnuð og skreppa á þessa Alþjóðlegu kvikmyndahátíð sem er í Reykjavík þessa dagana.

Myndin sem ég hafði hugsað mér að sjá er A Lion in the House og er heimildarmynd um 5 krabbameinsveik börn og spannar myndin 6 ár í lífi barnanna og fjölskyldna þeirra. Þetta er örugglega mynd sem flestir ættu að gefa sér tíma til að skoða.

Mikil aðsókn að RIFF

Bankakaffi

ég rakst á skemmtilegan "kaffispurningaleik" hjá einum bloggara. Ég tók prófið og niðurstaðan var þessi:

Samkvæmt kaffiprófinu er ég
Bankakaffi!
..sívinsælt og bráðnauðsynlegt.

Bankakaffi!

Þú ert harðduglegur og vinnusamur einstaklingur sem mætir fyrstur allra á kontórinn og ferð síðastur heim. Vinnufélagar þínir líta upp til þín og hugsa með sér í hljóði hvaðan þú fáir alla þessa orku.

Þeir vita ekki sem er. Þú færð nefnilega allan dugnaðinn úr bankakaffinu góða.

Bankakaffi er samheiti fyrir gamla góða uppáhellinginn en dregur nafn sitt af ókeypis kaffi í bönkum. VARÚÐ: Ef bankakaffi fær að standa á brúsanum of lengi verður það súrt.

 

taktu prófið hér og sjáðu hvaða kaffi þú ert

stór hættulegt forrit

Það er sko hægt að svipta hulunni af ansi mörgu með þessu Google Earth forriti. Komst til dæmis að því að maður frænku vinkonu mágkonu minnar stendur í framhjáhaldi! Bíllinn sést í Google Earth heima hjá systur vinkonu vinkonu mágkonu frænku minnar eitt hádegið

Google Earth afhjúpar risa-hakakross

undarleg umferðarmenning!

Skrítið hvað margt getur komið manni á óvart. Ég skutlaði Viktoríunni minni í Flensborg og er að fara út af stæðinu þar, lít til beggja hliða en átta mig á því að til hægri er einstefnugata og bara hægt að keyra niður svo það var augljóst að ég þurfti ekkert að hafa áhyggjur af bílaumferð frá hægri svo ég gæti þá bara að bílaumferð frá vinstri og svo þegar það var á hreinu að ég kæmist yfir, þá kemur allt í einu bíll frá hægri!  Þessi manneskja ók semsagt gegnt einstefnu, þvert á öll lög og reglugerðir. Mér kross brá, enda hef ekki áhuga á því að lenda aftur í árekstri en konu greyið vissi alveg upp á sig sökina svo hún stoppaði til að hleypa mér yfir.

Því næst var að skunda í ræktina. Já, nenni ekki að drabbast svona niður lengur og ákvað að fara allavega í góða brennslu og aðeins í tækin. Ég fer nýja veginn, Reykjanesbrautina í átt að IKEA og þar framhjá. Ég er rétt komin að fyrstu ljósunum þegar ég sé að það er stífla á brautinni, báðar akreinar uppteknar. Ég hélt að þetta væri bara einhver smá stífla sem myndi leysast fljótt...en raunin varð önnur. Þessi tvöfaldi vegur, annaði ekki umferðinni. Það stoppar alltaf allt á ljósunum. Hvað varð um mislæg gatnamót????? Með eindæmum hvað er ekki hugsað fram í tímann. Þessi vegur sem er leyfilegt að aka á 70 eða 80 á, endaði sem vistgata (max 15km/klst) alla leið inn í Kópavog.

Ég endaði í ræktinni, hrikalega stolt af sjálfri mér fyrir að hafa mætt. Gætti þess bara að taka ekki of stíft á öxlum en aðeins þó, tók þá bara betur á maga og fótaæfingum í staðinn. Ef þetta gengur vel, og ég þarf ekki að bryðja verkjalyf í dag, þá er bara aldrei að vita nema maður fari í blakið á miðvikudaginn  Það væri draumur ef ég gæti það. Ætla samt að fara aftur í tækin á miðvikudagsmorgun ef ekkert bakslag kemur og þá tek ég endanlega ákvörðun um blakæfingu á miðvikudaginn.

Ég vaknaði ekki með sáran verk í handlegginn eins og aðra daga svo ég hef trölla trú á því að þetta sé allt að koma

harkan sex

Mætt til vinnu....er hund leið á að gera ekkert....það endar alltaf þannig þegar ég ætla að taka því rólega, þá er þetta "rólega" hjá mér dálítið teygjanlegt, er alltaf farin að útrétta eða taka til og ég tala nú ekki um að færa aðeins húsgögn....það er svo "gott" þegar maður er lamaður af verkjum!  Er að sjálfsögðu mér að kenna...en ég bara get ekki sest niður og hvílt mig....finnst eins og ég sé að svíkja einhvern eða eitthvað!

Nú er það bara vinna í www.sturta.is og svo í afmæli strax á eftir með litla grísinn og svo heim...að aðstoða Stefán með heimanámið  Kannski ég fái eitthvað gott að borða hjá manninum mínum í kvöld. Hann þarf að sjá um matinn víst ég þarf að fara með skonsuna í afmæli

Víkingur með póker face!

Enn einn dagurinn uppfullur af verkjum. Ég get bara ekki lengur setið "aðgerðarlaus" og var neydd til þess að klára 3D verkefnið sem ég fékk í byrjun vikunnar. Það átti að funda í hádeginu og ég var ekki búin með það.

Ég sat stíf við tölvuna og lét sem ég fyndi ekkert til og hélt áfram ótrauð að vinna. Það var ekkert annað í boði. Skellti verkjalyfjum og bólgueyðandi töflum í mig í þeirri veiku von að þetta myndi slá á verkina í handlegginn.

Til að ögra mér aðeins, ákvað tölvu fjandinn að haga sér eins og sannkölluð tölva og gerði ekkert annað en að vera með leiðindi við mig. Ég átti í fullu fangi með að halda sönsum á þessu dóti en ákvað að láta þetta ekki fara svona í taugarnar á mér og kveikti á iPod græjunni minni sem ég keypti í ameríkunni og hélt áfram að hlusta á Mýrina það sem frá var horfið þegar ég hafði síðast slökkt á því. Djúpt sokkin í bæði sögu og vinnu ákvað tíminn að fara sér aðeins hraðar yfir svo ég varð að halda vel á spöðunum.

Án þess að eira mér nokkurri hvíldar, náði ég að senda frá mér ein 6 PDF skjöl með 1000fm iðnaðarhúsnæði séð frá öllum hliðum í 3D. Leit á klukkuna og vissi það að ég varð að fara að koma mér út í RL húsgögn og redda dýnu í rúmið hennar Sunnu.

Dreif mig út í jeppann og ók af stað. Var rétt komin inn í RL Húsgögn þegar ég fann að lyfin sem ég hafði tekið rúmlega þremur tímum fyrr voru alveg hætt að virka og verkurinn í öxlina og handlegginn orðinn óbærilegur. Ég þreifaði eftir töskunni minni, þar voru lyfin mín geymd en áttaði mig á því í öllu óðagotinu að ég hafði gleymt töskunni heima . Ég gat ekkert gert annað en að setja upp víkingahattinn og halda áfram ótrauð. Ég varð að klára þetta víst ég var komin á staðinn. Ég hafði verið svo séð áður en ég fór að heiman að teikna upp hólfin sem körfurnar sem ég sóttist einnig eftir áttu að passa í. Sárþjáð af verkjum fann ég körfu sem passaði fínt í hólfin á rúminu hennar Sunnu. Það var aðeins einn galli......þær voru það hátt uppi að ég náðin ekki upp. Víkingurinn deyr að sjálfsögðu ekki ráðalaus og vissi það að starfsfólk er af skornum skammti í svona lágvöruverslunum að ekki yrði auðfengið að fá einn slíkan. Ég fann tröppu í næsta rekka og dröslaði henni að körfurekkanum og náði mér í körfu og skellti í innkaupakörfuna.

Því næst var haldið á efrihæðina þar sem dýnur og rúm voru til sýnis. Ég skunda upp með körfuna en var í engu stuði til að vera að versla. Mér leið illa og sama hvað ég reyndi að leggja verkina til hliðar þá þröngvuðu þeir sér alltaf fram aftur! Ég fer í dýnu "hólfið" og skoða þar úrvalið og verð en vissi ekki hvað snéri upp eða niður í þessum efnum svo ég ákvað að finna mér afgreiðslumanneskju til aðstoðar. Ég labba til baka og ég sé bara eina manneskju sem var klædd þessum bláa bol merktum RL búðinni. Hann var síðhærður og vel vaxinn maður. Hann pússaði glerborð af miklum ákafa og nautn. Ég hugsaði með mér þegar ég fylgdist með hreyfingunum hans á leiðinni til hans að annað hvort talar þessi fallegi maður ekki íslensku eða hann heldur að dýnur séu grænmeti  Ég var ekki í stuði til að babbla einhverja ensku svo ég spurði manninn um leið og ég barði hann betur augum hvort einhver gæti aðstoðað mig í rúm-deildinni.

Hann lítur á mig með sínum fallegu brúnu augum og segir um hæl að hann ætti að geta aðstoðað mig þar. Hann var svo fallegur þessi drengur að ég varð að setja aftur upp víkingahattinn og póker face-ið og ganga á eftir honum. Hann gekk fyrir framan mig og ég gat ekki annað gert en að skoða manninn aðeins betur. Hann var ótrúlega flott vaxinn með ekta kúlurass sem passaði 100% í þröngu gallabuxurnar sem ýttu undir ótrúlegan vöxt á líkama hans. Hendurnar sterkbyggðar með mikla massa vöðva sem lögðust ekki alveg að síðunni. Engu líkara var að lærin væru svo vöðvamikil að hann náði ekki að ganga með þau þétt saman svo göngulagið varð eilítið gleitt og hann var í támjóum leðurstígvélum með kúrekamynstri. Hárið var snyrtilega sett í tagl svo fíngerða nánast svart hárið féll niður bakið og náði niður fyrir mitt bak. Hann var með 3 daga skegg og vel hirtur í alla staði. Afskaplega loðnir handleggirnir þaktir dökkum hárum héldu enn á tuskunni og glervökvanum. Hann lagði það frá sér þegar við komum inn í dýnu-deildina og sagði mér upp og ofan af springdýnum sem hann var með. Ég náði engri einbeitingu við það sem maðurinn sagði mér því ég var ekki bara hrifin af því að þessi útlendingur talaði nánast lýtalausa íslensku heldur vegna þess að hann hélt ekki að dýnur væri grænmeti! Hann vissi sitt lítið um það sem hann talaði um.

Þegar ég var komin á jörðina gat ég spurt hann út í dýnurnar betur og ég ákvað að kaupa (vonandi ágæta) springdýnu sem hann sýndi mér. Hann var snöggur að afgreiða miðann og vissi upp á hár hvað hann var að gera. Allar hreyfingar sýndu  að hann lagði sig í líma við að bæði þjóna viðskiptavininum og að vinna sína vinnu vel. Niðurstaðan mín var sú að það eru svo sannarlega til útlendingar sem vilja læra íslensku og vinna sína vinnu vel. En auðvitað er eitt og eitt fífl sem litar alla hina  (sama á við um íslendinga að sjálfsögðu)

Ég dreif mig svo bara heim, hugsandi um ekki neitt annað en skammtinn minn sem ég ætlaði að gúffa í mig þegar heim kæmi