í hreinskilni sagt.....

við mæðgur, þ.e. ég og Viktoría sátum saman í bílnum á leið í vinnu og skóla. Ég ætlaði, eins og venjulega að skutla henni í skólann og fara svo beint í vinnu.

Í leit minni að sumri sem engan árangur hefur borið hingað til ákvað ég samt að fara í gallajakka í stað einhverrar peysu/lopapeysu. Ég leita af jakkanum sem ég mundi eftir að hafa hengt inn í skáp þegar vetur konungur skall á fyrir nokkrum mánuðum síðan. Þennan jakka keypti ég í einhverri forlátri verslun í Kringlunni fyrir tveimur árum og finnst hann bara nokkuð móðins ennþá. Nema hvað að ég ætlaði að sýna Viktoríu minni að það er hægt að ganga í fötum oftar en 2x og eiga lengur en 1 mánuð!!

Eftirfarandi samræður áttu sér stað í bílnum á leiðinni.

ég: er ég ekki bara fín?

Viktoría: ha! ka meinarru (og hún renndi augunum yfir klæðaburð móður sinnar)

ég: nú...gallajakkinn...finnst þér hann ekki bara góður??

Viktoría: Jújú...alltílæ sosem

ég: Hann er sko orðinn TVEGGJA ÁRA GAMALL :D

Viktoría: sé það

ég: hvað meinar þú með því? finnst þér hann svona ljótur?

Viktoría: mamma, ég vil ekki móðga þig...hættum að ræða þetta!

þegjandi saman sátum við í bílnum og næstu orðaskipti voru einföld....

 

Bless!

 

 

Gálgahúmor 6. ára grislings

Ég var að vinna til miðnættis í gærkvöldi. Hentist heim til að sækja stuttu í leikskólann og koma henni í pössun í 90 mínútur, eða þar til Stefán tæki við henni.

Renni mér í vinnuna og er á kafi í teikningum til miðnættis og þá var ég loks búin og fór heim gjörsamlega búin á því.

Stillti klukkuna mína 7:50. Nennti ekki að mæta kl 8 í vinnu, ákvað að mæta kl 9 í staðinn.

Klukkan 7:30 heyrði ég í Sunnu koma hlaupandi og mikið niðri fyrir. Kallaði á mig:

Mamma, mamma...það er síminn til þín...afi er í símanum.....fljót....!!

ég rís upp og reyni að nudda þreytu stírurnar úr augunum og sé litla gerpið mitt fyrir framan mig með símann. Réttir mér símann og ég tek við honum ringluð...enda ekki vöknuð ennþá. Sé á skjánum á símanum að það var enginn þar.....

litli hrekkjalómurinn skríkti af kátínu og kallaði til mín á leið út úr herberginu:

FYRSTI APRÍL

Ég var ekki alveg sammála þessum hlátri hennar sem fylgdi í kjölfarið...ég var ÞREYTT!!!

Skömmu síðar heyri ég dyrabjöllunni hringt. Ég bíð átekta eftir hljóðum en ekkert heyrðist. Aftur er dyrabjöllunni hringt og þá heyri ég í pískrið í litla dýrinu. Ég gat alveg ímyndað mér að það myndi enginn heilbrigður maður dingla dyrabjöllunni svo árla morguns svo ég beið bara átekta í rúminu og þver tók fyrir að fara frammúr.

Skömmu síðar finn ég kaldan andvara nálægt mér en þar stóð krakkinn orðinn kaldur á að bíða fyrir utan dyrnar eftir að ég svari dyrabjöllunni og spyr mig hvort ég ætli virkilega ekki að svara dyrabjöllunni. Ég neita því staðfastlega og sagði að hún gæti bara svarað sjálf þar sem hún er frammi hvort eð er . Hún var alskostar ekki sammála mér þar og vildi að ég færi....fyrir utan dyrnar stendur ógurlegur maður...

Ég lít á hana og spyr: "tja...er ekki fyrsti apríl??"

Hún leit á mig með vanþóknun og fór fram og kveikti á Disney Channel