List

Hvað er skilgreint sem list?

Það er að sjálfsögðu vítt samhengi á þeirri túlkun og ekki eru allir sammála hvað sé list og hvað ekki.

Ég fór á tilraunastig 3...eða meira og fiktaði aðeins við þetta.

Fortíðardraugur

Hver kannast ekki við þegar fortíðardraugarnir banka uppá?!

Þegar ég var að alast upp átti ég mína góðu og slæmu daga. Væntanlega eins og flest allir.

Suma daga hellast yfir mig fortíðadraugarnir og eiga þeir til að hrjá mig alveg svakalega. Næ nú yfirleitt að hrista þá af mér og ná gleði minni á ný.

Mig langaði til að túlka fortíðardraug í mynd. Ég fór á hugarflug og er þetta útkoman.

Sumum finnst þetta geðslegt en mér finnst þetta mjög góð túlkun á fortíðardraug. Litla stúlkan leikur sér. Er ein og enginn nálægur. Enginn til að tala við nema dúkkan eða gæludýrið sem hlusta þegjandi og hljóðalaust á einsemdar vælið.

7,1 á richter í Hafnarfirði!

Ég lét plata mig út í að fara í Fit Pilates sem er í Heilsuakademíunni. Ég vissi ekki í raun á hverju ég átti von en vonaði þó að þessar æfingar geti skilað mér aðeins bættari líðan í stoðkerfinu sem er ekki upp á marga fiska þessa dagana.

Með sjálfsöryggið í lagi skundaði ég inn í Lækjaskóla og tilbúin til að takast á við heilan klukkutíma í styrkjandi rólegum æfingum.

Þetta byrjaði ágætlega allt saman, rólegar og þægilegar æfingar sem ekki reyndu svo svakalega á svo þetta var allt í áttina þegar 10 mínútur voru liðnar af tímanum.

Eitthvað fóru æfingarnar að harðna og erfiðara og erfiðara var að fylgja kennaranum. Það kom svo að magaæfingum og áttum við að gera hinar ýmsu kúnstir og eitthvað voru mínir magavöðvar ekki að fylgja nægilega eftir en ég ákvað að reyna enn harðar en áður og uppskar ég bara þennan svakalega skjálfta í líkamanum við að þrjóskast við að halda mér uppi. Ég get svo svarið fyrir það að þetta hefði örugglega fundist á jarðskjálftamælum ef þeir hefðu verið að fylgjast með!

Ég var orðin örvæntingafull með tímann, fannst hann ekki hnikast úr stað og enn voru 40 mínútur eftir af tímanum. Jafnvægisæfingarnar voru bara skrambi erfiðar og ég tala nú ekki um þessar kúnstir sem maður átti að gera jafnframt því. Eftir að hafa dottið nokkrum sinnum af bolta-skömminni ákvað að ég skyldi ekki gera kúnstirnar því nógu erfitt var að halda jafnvæginu. Kúnstirnar kæmu síðar.

Dagurinn í dag byrjaði svo ágætlega, ekki mikið af harðsperrum...til að byrja með. Skaust með Dísina upp á Barnaspítala í reglulegt krabbameins-tékk, heim með hana og á fund og þegar ég var að fara á fundinn fann ég að harðsperrurnar væru að harðna verulega.

Af fundinum fór ég beint í búðarflæking inn í Reykjavík og þá uppgötvaði ég að vöðvar líkamans eru fleiri en mig óraði!! Ég get svo svarið fyrir það að mér finnst ég vera með harðsperrur í leginu sjálfu!!!!

Ég gef mig samt ekki. Ég ætla að mæta aftur á föstudag í Fit Pilates og ég SKAL koma mér í hæfilegt form.

 

Suma daga á maður ekki að fara frammúr!

Þegar maður er mamma í 100% starfi, eru ekki mörg prósent eftir til að vinna...eða hvað!

Ég þurfti aðeins að redda nokkrum hlutum áður en ég fór heim í gær svo ég ákvað að gera það í matarhléinu mínu. Ég fór út rétt fyrir 12 til þess að vera komin aftur fyrir 1 því ég vinn jú bara til tvö.

Ég náði að redda því sem ég ætlaði mér en eitthvað var tíminn fljótur að líða og áður en ég vissi af var klukkan bara ORÐIN tvö og ég ekki enn komin í vinnuna aftur. Það var því spýtt í lófana og brunað heim. Ég ætlaði að koma við í búð til að kaupa eitthvað gott í matinn en náði því ekki og þar sem ég átti að taka við barni í fóstur líka klukkan 2, var ekki möguleiki á að fara í búðina.

Ekki tók betra við þegar ég kom heim. Ég fékk skyndilegt kast og þurfti nauðsynlega að taka fiskabúrið í gegn. Ekki lét ég þar við sitja heldur ákvað ég að nú skyldi stofunni breytt til muna sérstaklega þar sem það er ekki æskilegt að ég ýti eða lyfti þungum hlutum eða fari offörum vegna astmans. En svona er ég og get einhvernvegin ekki breytt því!

Fiskabúrið var tæmt og þrifið en á meðan tæmingu stóð, færði ég til öll þau húsgögn sem ég mögulega gat þar til fiskabúrið yrði tómt svo ég gæti fært skenkinn líka. Þegar búrið var orðið tómt var það flutt á nýjan stað með aðstoð Dísarinnar minnar sem stóð sig eins og hetja því búrið er skrambi þungt með 20 kg af sandi ofaní.

Astminn var farinn að segja til sín og virkuðu astmalyfin ekki baun en ég beit á jaxlinn og hélt áfram. Ég YRÐI að vera búin að þessu öllu áður en minn maður kæmi heim því svona tilfærslur eiga ekki sérlega mikið við hann frekar en Steve Wonder

Næst var að fylla búrið af vatni. Sama 10 metra slanga var notuð og þurfti ég eitthvað að finna út úr því hvernig ég ætti að troða 10mm slöngu á kranann svo ekki færi allt út um allt. Eftir mikið bras og vatnsskvettur út um allt, taldi ég mig hafa lausnina. Ég skil slönguna eftir og fer fram í stofu til að fínpússa staðsetningu húsgagna og ryksuga undan öllu.

Þegar ég slekk á ryksugunni eftir drykklanga stund heyri ég vatnsgutl í eldhúsinu og fer til að kanna málin. Það eina sem gerðist var að ég þurfti að fara í vaðstígvél því það fór ekki DROPI í búrið heldur fór ALLT á gólfið! Ég mátti gjöra svo vel að slökkva á krananum og byrja að þurrka nokkra lítra af vatni af gólfinu en þegar ég opnaði ruslaskápinn, kom flóð út úr honum. Alveg frábært!

Ég ákvað að taka þetta í mínar hendur og handmata vatnið í slönguna...svona næstum. Ég var á þrjóskuskeiðinu líka og þvertók að notast við skúringafötur til að fylla búrið (sem hefði tekið skemmri tíma) því ég hefði þurft að lyfta henni fyrir ofan höfuð og það hefur slæm áhrif á öxlina sem hefur ekki verið upp á sitt besta undanfarnar vikur.

Áður en ég vissi var græni bíllinn hans Stefáns mættur á heimreiðina og húsið var á HVOLFI. Allt draslið sem kom við allar tilfærslurnar voru í sófum og stólum víðsvegar um stofuna, eldhúsið á hvolfi af fiskadóti, stofuborðið fullt af myndum og öðrum varningi sem hafði ekki fengið sitt pláss ennþá. Eldhúsgólfið enn blautt eftir vatnssullið og af því sem bættist við að reyna að troða vatni í allt of litla slöngu.

Stefán kom inn og það fyrsta sem hann sagði þegar hann leit í kringum sig: "Jæja, Helga mín, ertu nú komin á breytingaskeiðið!"

Inn kom þessi elska með risa stóran blómvönd í tilefni dagsins. Hann spurði mig svo hvað hann fengi að borða og ég svaraði því um hæl að ég ætlaði að bjóða honum og krökkunum út að borða.

Með það skrúfaði ég frá af fullum krafti á krananum en hafði gleymt því að ég hafði tekið sturtuhausinn af krananum svo það var bara slangan sem var opin og við það sprautaðist vatnið í langri og "fallegri" bunu yfir mig alla og það sem fötin mín héldu ekki, fór á eldhúsgólfið. Enn og aftur.

Stefán aðstoðaði mig við að koma fiskabúrinu í gang, fór í önnur föt og héldum af stað út að borða.

Ekki tók betra við.

Enduðum á Piza Hut. Ekkert að gerast inn í búllunni svo við áttum að fá topp þjónustu. Reyndin var önnur.

Við fengum ekki þjónustuna svo við urðum að sækja okkur hana. Pöntuðum eina stóra pizzu en fengum ekki rétta pizzuna, vatnið kláraðist og aldrei kom nokkur framhjá til að við gætum hugsanlega fengið þjónustu. Afgreiðslustelpan fór ískyggilega í taugarnar á mér hvað varðar framkomu og klæðaburð (klæðaburðurinn fór bara í taugarnar á mér út af viðmóti dömunnar) og þegar kom að því að borga vorum við ekki einusinni spurð hvernig okkur hefði líkað eða hvort var eitthvað að. Ég var syngjandi brjáluð yfir þessu öllu saman svo ég strunsaði út og búin að heita sjálfri mér því að koma ekki þangað aftur í bráð....mjöööög langa bráð!!

Fórum heim og ég hélt áfram að taka til og gera heimilið að heimili. Lítið varð um kósý kvöld....en ég bæti honum það upp síðar.

Pappírsbrúðkaup

Er það ekki þegar maður á 1.árs brúðkaupsafmæli

Í dag eigum við Stefán 1. árs brúðkaupsafmæli. Ótrúlegt að heilt ár sé liðið. Það leið bara "kviss bang"

Þennan dag fyrir 11. árum síðan trúlofuðum við okkur líka.

Þennan dag eiga tengdaforeldrar mínir brúðkaupsafmæli. Þau eiga 41.árs afmæli.

Nú er spurning hvort Stefán minn man eftir þessum degi (ætla ekki að minna hann á þetta). Ætla samt að elda eitthvað ótrúlega gott handa okkur og hafa Kósý-kvöld

Hjúskaparafmæli:
1 árs: Pappírsbrúðkaup
2 ára: Bómullarbrúðkaup
3 ára: Leðurbrúðkaup
4 ára:  Blóma- og ávaxtabrúðkaup
5 ára: Trébrúðkaup
6 ára: Sykurbrúðkaup
7 ára: Ullarbrúðkaup
8 ára: Bronsbrúðkaup
9 ára: Leirbrúðkaup/pílubrúðkaup
10 ára: Tinbrúðkaup
11 ára: Stálbrúðkaup
12 ára: Silkibrúðkaup
12½ ára: Koparbrúðkaup
13 ára: Knipplingabrúðkaup
14 ára: Fílabeinsbrúðkaup
15 ára: Kristalsbrúðkaup
20 ára: Póstulínsbrúðkaup
25 ára: Silfurbrúðkaup
30 ára: Perlubrúðkaup
35 ára: Kóralbrúðkaup
40 ára: Rúbínbrúðkaup
45 ára: Safírbrúðkaup
50 ára: Gullbrúðkaup
55 ára: Smaragðsbrúðkaup
60 ára: Demantsbrúðkaup
65 ára: Króndemantsbrúðkaup

70 ára: Platínubrúðkaup/járnbrúðkaup
75 ára: Gimsteinabrúðkaup/atómbrúðkaup

Hinn fullkomni samhljómur

Fór að skoða nýja gosbrunninn á Akureyri sem er á tjörninni við Leirunesti. Þetta er mikil prýði en það er einn galli á honum. Hann er sá að þegar gosbrunnurinn var settur niður, var hann settur örlítið skakkt niður svo bunan er ekki beint upp í loftið heldur örlítið á ská. Þetta fannst mér ekki fallegt á mynd svo ég leysti málið öðruvísi......

Einföld lausn....og bara ekki svo galin

Fyrir þá sem skilja myndatökur, þá er hún tekin á 30 sek, iso 100 og f/22

Söknuður

Söknuður

Mér finnst ég varla heill, né hálfur maður,
og heldur ósjálfbjarga, því er verr.
Ef þú værir hjá mér, vildi ég glaður
verða betri en ég er.

Eitt sinn verða allir menn að deyja
eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það, en samt ég verð að segja
að sumarið líður allt of fljótt.

Við gætum sungið, gengið um,
gleymt okkur hjá blómunum,
er rökkvar, ráðið stjörnumál,
gengið saman hönd í hönd,
hæglát farið niðrað strönd.
Fundið stað,
sameinað
beggja sál.

Horfið er nú sumarið og sólin
í sálu minni hefur gríma völd.
Í æsku léttu ís og myrkur jólin,
nú einn ég sit um vetrarkvöld.

Því eitt sinn verða allir menn að deyja.
Eftir bjartan daginn kemur nótt.
Ég harma það, en samt ég verð að segja,
að sumarið líður allt of fljótt.

Ég gái út um gluggann minn.
hvort gangir þú um hliðið inn.
Mér alltaf sýnist ég sjái þig.
Ég rýni út um rifurnar,
ég reyndar sé þig alls staðar,
þá napurt er.
Það næðir hér
og nístir mig.

Vilhjálmur Vilhjálmsson

Með þessum laglínum kveð ég ömmu í Sunnuhlíð í hinsta sinn. Hún verður borin til grafar á föstudaginn.

Þessi mynd er tekin 5 dögum fyrir andlát hennar. Yndislegri konu hef ég ekki kynnst.

HÆ....ég er Brúsi!

Munið þið ekki eftir honum Brúsa í leitinni að Nemó?

Mér leið eins og Brúsa í gær þegar hann fann lyktina af blóðinu og umturnaðist!!

Ég hef verið í kolvetna-banni, þ.e. ég borða ekki brauð eða neitt sem inniheldur sykur. Ákveðnar tegundir af hrökkbrauði eru einnig á bannlista hjá mér.

Ég vissi að þetta yrði erfitt þar sem mér finnst brauð ótrúlega gott....og ég tala nú ekki um ný-bakað og ilmandi. Einu sinni í viku leyfi ég mér þann munað að fá mér eina brauðsneið. Þegar þessi ákveðni vikudagur rennur upp get ég ekki hugsað mér að setja bara eina tegund af áleggi á brauðið mitt svo ég skipti því niður í 4 parta og set sitt hvort áleggið á hvern partinn.

Í gær ákvað ég að smyrja nesti fyrir yngstu dömuna mína og ég opnaði brauðpokann sem ég hafði keypt fyrr um daginn og upp úr pokanum gaus þessi líka rosalega góða brauðlykt. Ég fann hvernig blóðið þeyttist um æðarnar, nasavængirnir þöndust út, augasteinarnir urðu svartir, andlitið dofnaði af ilminum. Skyndilega rankaði ég við mér þar sem ég hélt á brauðinu og var að setja það upp í mig!

Ég átti í harðri baráttu við sjálfan mig og reyndi allt hvað ég gat til að standast freistinguna. Ég smurði brauðið en ég fann að ef litli púkinn hægramegin á öxlinni hefði verið örlítið sterkari en engillinn á vinstri öxlinni hefði þessi sneið ekki endað í nestisboxinu hjá barninu!