það vantar spítu og það vantar sög....

kannski ekki spítu en sögin er líklegri

Fór með Dísina mína á Borgarspítalann í morgun. Dokksa leist ekkert rosa illa á eyrað í sjálfusér en sagði að það þyrfti að hreinsa út og setja rör til að byrja með. Hann vill fá hana inn í aðgerð ASAP svo ákveðið er að setja hana í aðgerð strax á mánudags morgun . Semsagt enn ein svæfingin framundan . Einnig sagði hann að sund væri eiginlega það versta fyrir eyrun svo nú fer hún ekki í sund í skólanum. Hann ákvað að setja hana í heyrnamælingu og kom hún ágætlega út á hægra eyra en á því vinstra er einhver 10% heyrn. Hann vonast til þess að það jafni sig með aðgerðinni en lofar því ekki, þá veit maður hvað það þýðir

Batteríin eru að klárast. Næ voða lítilli hleðslu eins og er . Álagið alstaðar mikið á öllum vígstöðvum.

until later

Hver ekur eins og ljón með aðra hönd á stýri.....

já, maður er eins og þeytipíka þessa dagana.

Sandra Dís er búin að vera inn og út á hjá þessum læknum upp á síðkastið. Á morgun kemur það í ljós hvort þarf að leggja hana inn á Barnaspítalann eða hvort lyfið hafi virkað á hana sem skyldi. Það hefur ekki litið neitt sérlega vel út. Hún er búin að vera á sýklalyfjum núna í 5 daga og er enn að kveinka sér . Sumir dagar hafa verið þannig að ég skepp í skólann sem er upp á Höfða og hendist svo á Álftanesið og sæki Dísina fögru, fer með hana inn í Reykjavík, ýmist á Landspítalann, Borgarspítalann eða læknastöðina í Glæsibæ. Hendist svo heim með hana aftur og skila henni í skólann. Fer svo sjálf aftur í skólann upp á Höfða og svo eftir skóla beint í vinnuna í Hafnarfirði og svo heim aftur að sækja Sunnu og athuga heilsuna hjá Dísinni . Svo oftar en ekki ef ég er ekki að fara að læra fer ég í blakið. Það er reyndar á Álftanesinu svo það er ekki langt að fara. Ég skal alveg viðurkenna það að allur þessi þeytingur fram og til baka gerir það að verkum að ég er bara orðin nokkuð lúin og blakið klárar gjörsamlega alla orku.  Nú er ég að fara að taka þátt í fyrsta móti vetrarins og verður það haldið í íþróttahúsinu í Garðabæ. þetta kallast víst Stjörnumót og er rosalega gaman að taka þátt í þessu. Veit að ég hef nóg að gera og heimilisverkin......hvað er það!!! Stefán minn er svo yndislegur að hann hefur reynt hvað hann getur til að létta á mér líka. Það er alveg farið að íhuga það á þessu heimili að fá sér manneskju heim sem kemur 1-2 í mánuði og gerir einhver húsverk.

Er einhver sjálfboðaliði (fær greitt að sjálfsögðu)?????????

Þarf að hlaða batteríin fyrir morgundaginn........

Helga þeyti......

Á bjargi byggði hygginn maður hús

já, í IKEA fórum við til að sjá herlegheitin. Brautin annaði ekki einusinni þá sem ætluðu að bara að kíkja á IKEA! Allstaðar traffík og það á sunnudegi . Ég er alltaf að sjá það betur og betur hvað það er brýn nauðsyn að ég klári byggingatæknifræðinginn og fer í umferðar og skipulagsmálin í stórborginni . Ég hefði vilja sjá þetta eins og er í Þýskalandi. Þar eru engar "krossroads" heldur einfaldlega AFREINAR og svo FRÁREINAR....og þær skara ekki neitt fyrr en "löngu síðar". Anyway, þá stóðu einhverjir strák-ræflar við IKEA og reyndu að beina bílum í laus stæði. Ég er ekki viss um að þeir hafi vitað hvað þeir voru að gera almennt séð þar sem við fórum ekki eftir þeirra bendingum og beygðum í allt aðra átt en allir hinir. Þar fundum við MÖÖÖÖÖÖRG stæði og það gjörsamlega fyrir utan dyrnar. Svo leit maður þangað sem strákarnir voru að benda og sá að þeir beindu bílum upp á moldarflag í þessari líka ausandi dembu. Bílarnir voru skemmtilega drullugir og aumingja fólkið sem þurfti að vaða drulluna í sunnudagaskónum . Ég var voða fegin að hafa hundsað drengina og farið í fínt stæði við innganginn.

Stemmingin var góð í versluninni. Ég var samt smá stund að átta mig á hvernig þetta var upp byggt. Komst svo að því hratt og örugglega að þetta var nákvæmlega eins og á gamla staðnum nema bara í "aðeins" stærri mynd.  Þeir fá alveg lof í lófa fyrir snyrtilega búð en svo langt frá því búð sem maður "skreppur" fyrir einn pakka af kertum eða svo. En það var því nú heldur ekki að flagga á gamla staðnum og meira að segja nýi staðurinn gæti verið skárri upp á það að gera.

Þegar ég fór upp með rúllustiganum með H.Sunnu mér við hlið, Stefán og Söndru Dís fyrir neðan áttaði ég mér á því að það þýddi ekki mikið að snúast hugur. Ég fann engan rúllustiga niður aftur. Mér fannst þetta verulega skrýtið og fór að spá í þessu, sér í lagi þar sem krakkalandið var á neðri hæðinni. Ég hefði ekki treyst mér til þess að skilja hana eftir niðri og vera rétt komin í rúllustigann þegar kallað yrði í kallkerfið um að Sunna óskaði eftir foreldrum sínum aftur, sá það alveg fyrir mér að þurfa að hafa með mér rúlluskauta svo ég gæti skautað alla leiðina niður aftur!!!! Eftir því meira sem ég pældi í þessu fékk ég gæsahúð við tilhugsunina og ákvað á þeirri mínútu að senda aldrei barnið í krakkalandið fyrr en ég væri búin að losa mig við 200kíló eða svo og orðin gríðalega góð á rúlluskautum . Mér var svo litið fyrir aftan mig eftir allar þessar hugsanir og sá svo lyftu sem fór niður á fyrstu hæðina . Svo í kjölfarið áttaði ég mig líka á því að auðvitað heimsækir fólk IKEA sem eru í hjólastól og þeir hjóla sér ekki beinlínis í stigann .  Þetta var mun skárra. Fór með opnu og jákvæðu hugarfari í gegnum búðina og svo kom að því að fara niður.....en þá var bara trétrappa niður . Ég svosem leitaði ekki eftir lyftunni en ég á stundum erfitt með tröppur, sérstaklega þegar ég er slæm af gigtinni en hugsaði svo til þeirra sem hefðu verslað sér e-ð skemmtilegt uppi og þyrftu að rogast með það niður. Sá engar kerrur sem fólk hefði geta gripið.....en ef svo hefði verið (og gæti alveg hugsast að sé án þess að ég hafi veitt því sérlega athygli) þá er ég ekki að sjá að ein lítil lyfta anni fleiri hundruð manns á klukkutíma upp og niður .

Þetta eru náttúrulega bara pælingar og svona pælingar fljúga í gegnum höfuðið á manni, sérstaklega þegar maður hefur gríðarlega mikinn áhuga á hönnun og byggingum . Ég er líka hand viss á því að 80% gestanna í IKEA hafi ekki pælt mikið í þessu yfir höfuð, frekar haft meiri áhuga á dótinu sem var selt þarna.....eða ég vona það....vegna þess að ég man ekki eftir neinu sérstöku í þessari búð annað en að það var búið að hengja átta alveg eins sófasett á vegginn upp með rúllustiganum og hugsaði þá til þess að það er eins gott að það hafi verið reiknað rétt út burðarþolið á veggnum fyrir alla þessa sófa, sérstaklega þar sem þetta var einn af burðarveggjum hússins

Allur matur á að fara......

Mér var tilkynnt það í gær eftir vinnu að ég og Stefán værum á leiðinni út að borða saman . Við höfum bæði unnið mikið upp á síðkastið og ekki eytt mjög miklum tíma saman. Þessi kvöldverður átti semsagt að vera til þess að við myndum setjast niður saman í ró og næði og burt frá öllum skarkala. Stefán var búinn að redda því að Viktoría myndi passa fyrir okkur. Svo bauð hann þeim út að borða líka, semsagt gaf þeim pening og sagði þeim að fara út í Bessa og fá sér að borða. Þær voru ekki ósáttar við það og drifu sig strax út. Ég fór í sturtu og í betri föt og Stefán reddaði okkur fari niður í bæ. Við fórum á A.Hansen og sátum við kertaljós. Þetta var voða notalegt . Við vorum voða samtaka og pöntuðum okkur Paprikusúpu í forrétt og svo nauta Rib eye í aðalrétt. Bæði vildum við hafa steikina medium steikta. Ég er reyndar gríðarlega "pikkí" þegar kemur að nautakjöti þar sem ég hreinlega elska nautakjöt. Ef ég er að panta mér svona steik vil ég að hún sé FULLKOMIN og sérstaklega þegar maður borgar 4000kr fyrir steikina eina og sér . Þjónninn (kona) sem sá um okkur var yndisleg. Gott viðmót og allt. Við pöntuðum okkur hvítvín með matnum þar sem ég þoli ekki öll rauðvín.

Súpan var rosalega góð en hefði mátt vera bragðsterkari en slapp samt alveg til. Eftir klukkutíma bið í viðbót kom svo þessi dýrindis steik. Rosalega vel fram sett með grænmetis hrúgu undir kjötinu, bökuð kartafla með smjöri og svo sósa í sósuskál á disknum. Einnig voru smjörsteiktir sveppir með. Ég skar einn bita og sá að hann var "óverdönn" en hélt ró minni þar sem það var þynnsti bitinn. Stefán kvartaði reyndar strax um að það hafi hreinlega gleymt að elda hans kjöt! Biti tvö hjá mér var ekki skárri og svo var brunabragð af þessu í þokkabót . Kartaflan var það köld að smjörið bráðnaði varla, sveppirnir voru algjörlega bragðlausri en það mátti dýfa þeim í sósuna. Mér var hætt að lítast á blikuna með kjötið svo ég ákvað að skera kjötið alveg niður til að sjá hvenær ég færi að sjá í rautt.....og það var alveg í miðjunni sem ég sá grilla í rautt í kjötinu svo ég ákvað að smakka það og það var gjörsamlega óætt sökum þess hvað kjötið var seigt . Með hverjum bitanum sem leið, rann á mig gríðarleg reiði. Stefán skar utan með sínu kjöti og skildi hitt eftir. Ég sagðist ekki ætla að taka þátt í því að fara héðan út hund óánægð með matinn og borga 20.000kr fyrir!!!! ónei, ég hóaði í þjóninn sem kom og var það ung myndarleg stúlka. Þegar þarna var komið var eg orðin svo hrikalega reið að ég gjörsamlega hellti mér yfir hana. Hinn þjónnin sem þjónaði okkur upphaflega kom þegar hún heyrði rommsuna mína og þær fölnuðu báðar.

Ég hljómaði ca svona:

Þú verður að fyrirgefa en þetta er VERSTA kjöt sem ég hef á ÆVINNI fengið. Þetta eru í það fyrsta BRUNARÚSTIR einar og er meira að segja ÓVERDÖNN og svo hrikalega seigt að það er ekki möguleiki á að tyggja þetta. Það besta við þetta ALLT saman er einfaldlega GRÆNMETIÐ. Það er í það minnsta HEITT og ekki verður það sama sagt um kartöfluna!

þeim mun meira sem ég missti mig, þeim mun meira fölnuðu þær. Þegar ég var búin að rommsa þessu út, sá ég hálfpartinn eftir því að hafa hellt mér yfir þær í stað þess að fá kokkinn fram og skamma hann. Það er jú kokkurinn sem á að passa sig að senda ekki frá sér óætt kjöt.

Þær tóku diskana okkar og buðu okkur einhverjar sárabætur en ég sagði þeim að ég hefði komið hingað SVÖNG og ætlaði mér ekki að fara héðan út jafn hungruð. Mér var boðið að reyna aftur sem ég þáði. Stefán greyið sat sem fastast í stólnum og þorði ekki að segja neitt. Hann afþakkaði annan skammt og afþakkaði eftirrétt í sárabætur. Ég gaf mig ekki og sagðist hafa NÆGAN tíma og ætlaði að bíða eftir minni steik PUNKTUR.

Þjónninn kemur aftur að vörmu spori og spurði hvort ég væri ekki sátt við að fá piparsteik í staðin fyrir rib eye. Ég var alveg til í það ef þeir lofuðu það betra en hitt. Eftir ca 40 mín. bið til viðbótar, kom svo piparsteikin mín. Hún var fullkomlega steikt, engar sinar, grænmetið jafn gott og áður og ekki má gleyma því að kartaflan var HEIT . Þetta bragðaðist mun betra og varð ég mjög sátt við þessi málalok. Þjónarnir tippluðu á tánum í kringum okkur og færðu okkur sitt hvort púrtvínið og voru voða ljúfar. Svo bað Stefán um reikninginn og varð hálf fúll yfir því að hafa ekki fengið allavega afsátt af sínu kjöti. Ég spurði hann afhverju hann nefndi það ekki við þær en sagðist ekki ætla að gera það, ég spurði þá hvort hann vildi að ÉG gerði það en þá baðst hann fyrir og sagði við mig í ÖLLUM BÆNUM að gera ekki meira vesen . Hann borgaði reikninginn þegjandi og hljóðalaust. Þegar við stóðum upp kom þjónninn til okkar og afsakaði sig aftur og ég sagði við hana að þær fengju sko rós í hnappagatið frá mér fyrir það hvað þær voru þjónustulundaðar. Það lá við að konu greyjið klökknaði við þetta og þakkaði fyrir. Hún sagði líka að við hefðum verið mjög góðir kúnnar og ekki hefðu allir verið jafn almennilegir að vilja að reyna aftur og vilja að sjatla málin  mér fannst þetta fyndið þar sem ég upplifði mig sem GLATAÐAN kúnna og vilja ekki éta hvað sem er!!

Við fórum MJÖG SÁTT heim aftur frá A.Hansen. Þetta sannar það allavega að þeir vilja hafa kúnnann ánægðan

Þegar heim kom fékk ég óvæntan glaðning frá Stefáni, hann gaf mér armband frá Morellato úr línu sem heitir Graffiti. Hversvegna ég fékk það armband verður upplýst síðar

þangað til síðar.

sjaldan er ein báran stök

Ég fór með Dísina mína upp á Lansa á fimmtudag. Þetta átti nú bara að vera þessi "regular" skoðun, blóðprufa og þess háttar stöff. Við spjöllum aðeins saman og lækninum leist bara ljómandi vel á stelpuna........alveg þangað til að hann leit í eyrun!! Hún er semsagt aftur byrjuð með þetta eyrnastöff sem tók eina 3 mánuði í fyrra að ráða niðurlögum á . Allt síðasta haust var hún innskrifuð á Barnaspítalann vegna þess að þeir réðu ekki við sýkinguna.

Ég lofaði að hafa samband við Einar Thor lækninn hennar og fá tíma. Ég bað um flýti-afgreiðslu þar sem hún þurfti að komast að sem fyrst....já....og það gekk eftir.....fékk tíma NÆSTA FIMMTUDAG!!!!! Veistu....held ekki...ég finn þá bara númerið sem Einar lét mig hafa í fyrra og hringi sjálf í hann . Í morgun sá ég að barnið var með pappír við eyrað og þegar ég fór og athugaði afhverju, þá var farið að leka ískyggilega mikið úr eyranu....semsagt....þetta þolir ENGA bið!! Inn förum við á mánudag hvort sem símadömunni líkar betur eða verr.

Ég var svo í prófinu í gær. Það gekk ágætlega. Byrjaði kl 14 að leysa prófið...og lauk því mjög nálægt miðnætti!! (fórum reyndar saman og fengum okkur aðeins að borða svo það má taka næstum klst af). Þegar klukkan var að verða 22 var farið að draga verulega af okkur stelpunum. Orðnar mjög þreyttar. Kláruðum þetta samt og skiluðum í hólfið hjá kennaranum. Nú er bara að sjá hvernig manni hafi svo gengið

Ég var víst búin að lofa mér í vinnu í dag í www.sturta.is og varð að standa við það en þá fékk ég enga pössun fyrir litla skottið. Átti von á því að Sandra Dís yrði hressari og myndi vera með vinkonu sinni en svo var ekki og ég var með móral dauðans yfir því að skilja hana eftir heima í morgun. Stefán sagði mér svo að hann gæti jafnvel verið búinn um hádegi svo hún er þá ekki ein nema í 2-3 tíma sem er skömminni skárra. Svo heyrði ég í Ingunni systir Drífu (eiganda sturtu) og hún var heima með börnin hennar Drífu og bauð Sunnu að koma og leika við Hugrúnu dóttur þeirra sem er jafn gömul Sunnu. Ég fór þangað og með það sama klæddi daman sig úr og fór inn að leika. Semsagt alveg til í þetta. Hún ætlaði svo bara að hafa samband ef e-ð væri.

Ég er alveg á síðustu bensíndropunum sjálf og ætla að njóta þess að slaka á í kvöld og kúra allavega til 9 í fyrramálið. Ekki veitir af ef stelpan er að fara í aðra eins törn strax eftir helgi og síðasta haust!

until next.

Í skólanum, í skólanum er skemmtilegt að vera!

Það er nú meira hvað það er LEIÐINLEGT að vera kvefaður . Ég er ekki með þetta týpíska horrensli heldur bara þungt að anda og líður voða skringilega. Það stoppar mig samt ekki að fara í skólann  Ég er bara ein af þeim sem þarf að hafa fyrir lærdómnum . Ef ég missi úr eins og í stærðfræðinni get ég bara gleymt þessu. Hraðinn er svo rosalegur í skólanum að Formúlu1 bílarnir geta bara skammast sín fyrir hvað þeir fara hægt ....allavega miðað við hraðann í skólanum. Mér gengur annars ágætlega þar þó svo að ég sé ekki að skora margar tíur

Á föstudaginn hefst maraþon í stærðfræði. Við erum búin með einn áfanga í stærðfræðinni og þá fáum við eitt stykki "lokapróf" sem við höfum 24 tíma til að leysa. Kennarinn sagði að þeir sem þyrftu að hafa aðeins fyrir þessu (ðats mí jú nó) tækju alveg 10-12 tíma að leysa prófið . Svo eftir skóla á föstudag þá ætla ég að setjast niður og ég fer ekki heim fyrr en ég er búin með þetta. Ekki er það svo gott að þetta sé lokaprófið....nei....þetta er nebbilega ekki lokaprófið. Ég fer í það ca 10 des í þessum áfanga. Við erum semsagt byrjuð núna á STÆ5003 áfanga sem er jafnframt loka áfanginn á þessu sviði. Spurning um að tala við frænku mína og athuga hvort hún geti hjálpað mér eins og eina kvöldstund eða svo....kann eiginlega samt ekki við það þar sem hún er í fullri vinnu sjálf og með tvo litla grísi á arminum . Ætla að sjá til hvernig mér gengur í þessu prófi á föstudaginn áður en ég tala við stærðfræðiprófessorinn í ættinni

Dúkkan hennar Dóru var með sótt, sótt, sótt.....

Morguninn byrjaði á því að það var hringt í mig frá Sólvangi og sagt að Haukur Heiðar læknir væri veikur í dag . Mér var boðinn annar tími í dag hjá öðrum lækni. Ég hugsaði með mér að ef ég tæki því ekki myndi ég ALDREI hringja og fá annan tíma.....ég er bara þannig.! Hún bauð mér tíma hjá lækni sem heitir Benedikt (búálfur). Ég ákvað að vera ekki að mála skrattann á vegginn og ákvað að fara með jákvæðu hugarfari. Ég er haldin geðveikri lækna fóbíu . Ég mætti á réttum tíma og beið á biðstofunni. Þeim mun fleiri mínútur sem liðu frá því að ég átti að vera komin inn, þeim mun meira náði ég að mála skrattann á vegginn! Ég var komin á fremsta hlunn með að HLAUP út þegar einhver kallaði nafnið mitt. Ég var með kaldsveitta lófa og hríðskalf eins og tremma sjúklingur. Þegar ég leit á lækninn lá við að mér féllist hendur. Þetta var ungur STRÁKUR.....og.......HRIKALEGA FALLEGUR DRENGUR  hann var greinilega töluvert yngri en ég. Ég vissi ekki hvað ég átti að gera þegar ég settist í stólinn hjá honum. Skyndilega var mér alveg batnað og ég gat ekki þulið upp nein sjúkdóms einkenni lengur . Ég byrjaði á því að spyrja hann hvort ég þyrfti að gera ráðstafanir gagnvart bólusetningu fyrir Kúbu ferðina mína. Svona hljómaði samtalið:

H - Ég er að fara til Kúbu í janúar. Þarf ég einhverja vörn?

L - ætlaru að vera lengi?

H - Nei....8 daga

L - Hvað ertu að fara að gera til Kúbu?

H - skemmta mér og skoða mig um!

L - Ertu í föstu sambandi??????

H - (fruss) ha...já...ég á sko mann....og ég er ekki að fara í ÞANNIG skemmtun!!!!

L - *roðn* já, nei, tja, ég meinti það ekki sko. Maður getur aldrei verið viss um að lesa fólk rétt!!

Akkúrat á þessum tímapunkti langaði mig að spyrja hvort hann vantaði deit (bara upp á fönnið) en þá sá ég Andrés Önd tuskubrúðu upp á hillu og spurði þess í stað hvort það væri brúðuleikhús á stofunni þegar vantaði sjúklinga inn  Hann horfði á mig án þess að skilja hvað ég var að fara og vildi fá frekari útskýringar á þessu og þá benti ég á tuskubrúðuna upp á hillu. Hann hló hátt á þessu og sagði jafnframt að það væri misjafnt hvernig læknar skemmtu sér

Á meðan gæjinn pikkaði á tölvuna fékk ég tækifæri til að horfa á hann (það MÁ horfa en ekki snerta). Gooooooooood....hí his drop ded gordíuss. Mæli með að fólk fari og panti tíma hjá honum, bara til að berja þennan dreng augum

 

Bessastaða beljurnar þær baula mikið núna

nei nei, engar beljur á Bessastöðum  ég tók samt voða sæta mynd yfir á Bessastaði. Læt hana fylgja með.

Í hádeginu bauð Sandra Dís Súsí ömmu og Ása og Alexöndru og Katrínu yfir í köku. Mamma gaf Söndru Dís rosalega fallega hvíta úlpu ásamt fallegum trefli og krúttlega eyrnalokka. SD var ótrúlega ánægð. enda var þetta rosa flott gjöf

Fórum svo í afmæli til Hans Adolf yngri og eldri í Fagrabergið. Þar var margt um manninn eins og lög gera ráð fyrir. Eyrún var þar með litlu skottin sín. Ferlega sætir krakkar. Enda ekki langt að sækja fegurðina  Þessi ætt (Linnet) er náttúrulega bara falleg upp til hópa  Sjáið bara mig sem dæmi .....já,já...ég er hætt.

Ég er alveg gjörsamlega að festast alveg í hálsinum. Mamma kom með þá hugmynd að þetta sé brjósklos!! það gæti alveg vel verið miðað við hvað ég er orðin slæm. Fer reyndar til Hauks Heiðars á morgun og ætla að viðra þetta við hann.

Until later.

Helga skakka